مفید كوزلیچ از منطقه Zenica در بوسنیایی علی رغم از دست دادن بینایی ، توانست با ساختن مدل های چوبی به زندگی خود پایبند باشد و آسیب دیدگی خود را به چالش بكشد.

کوزلیچ زیرزمین خانه خود را در فوکوتیچی به کارگاهی تبدیل کرد ، در آنجا 13 سال مساجد چوبی مدل ساخت و فروخت.

کوزلیچ 50 درصد بینایی خود را در چشم راست خود به سنگی که هنگام بازی با یک همکلاسی در مدرسه به آن برخورد کرد از دست داد ، سپس در سن بیست و پنج سالگی به دلیل پارگی شبکیه آن را کاملا از دست داد.

كوزل تش بعد از جنگ بوسنی در یك كارگاه نجاری شروع به كار كرد و پس از آن مانند سال 2007 چشم چپ خود را به دلیل پارگی شبكیه از دست داد.

کوزلیچ 50 ساله در مصاحبه با خبرنگار آژانس آناتولی گفت که از دست دادن یک چشم در سنین پایین بسیار دشوار است.

وی افزود: “فقط با یک چشم می توانستم ببینم. با وجود همه دشواری هایی که با آن روبرو شدم ، من موفق شدم دوره متوسطه خود را به پایان برسانم ، اما نتوانستم ادامه تحصیل دهم.”

كوزلیچ توضیح داد كه به دلیل آنچه در آن زمان برای چشم راست او اتفاق افتاده بود ، به خدمت سربازی نرفت و پس از آن ازدواج كرد و پس از جنگ بوسنی (1995-1992) به نجاری مشغول شد.

کوزلیچ گفت که زندگی وی پس از تخریب شبکیه چشم چپش در سال 2007 تغییر کرد. “من 9 عمل جراحی کردم ، اما هیچ کدام موفق نبودند تا اینکه هر دو چشمم را از دست دادم.”

كوزلیچ گفت چقدر سخت است كه او از دنیایی كه بتواند از دیدن رنگ ها و زیبایی طبیعت به دنیای تاریك لذت ببرد ، سخت تر شود.

کوزلیچ: من بوی چوب و ساختن چیزهایی از آن را دوست دارم (آناتولی)

از کودکی چوب زیادی نگهداری کردم

کوزلیچ از کودکی با ابراز علاقه به کارهای چوبی گفت: من بوی چوب را دوست دارم و از آن چیزهایی درست می کنم.

كوزلیچ بر سختی كار نجاری خود در حالی كه نابینا بود تأكید كرد و از اینكه در حرفه ای كه با تراش های كوچك شروع كرده بود افتخار می كرد.

وی افزود در دوره ای كه كاملاً بینایی خود را از دست نداده با ماشین های نجاری آشنا شده است.

وی افزود: بعد از از دست دادن بینایی ، تصویر چیزهایی را که لمس می کنم در ذهنم حفر می کنم. وقتی اره را لمس می کنم یا می زدم ، تصویر آن را در ذهنم نقاشی می کنم ، فقط رنگهایی که احساس نمی کنم.

کوزلیچ توضیح داد که قبلاً مدل هایی از مساجد چوبی ساخته و به دلیل توانایی خود در استفاده از ماشین ، شکل گنبد و مناره ها را هنگام ساخت در و پنجره به خوبی می داند.

وی گفت قبل از اینکه به ماشین بپردازد همه کارها را با چاقوی جراحی انجام داده است.

وی گفت: “همه چیز به عنوان یک سرگرمی شروع شد و تمام هدف من این بود که وقت خود را صرف انجام کاری کنم.”

کوزلیچ قبل از استفاده از ماشین آلات همه کارها را با چاقوی جراحی انجام می داد (آناتولی)

جزئیات چیزها افکار منفی را از او دور می کند

وی افزود که به مرور زمان ساخت مدل هایی برای مساجد زیباتر را آغاز کرده و مردم خرید آنها را پذیرفته اند ، بنابراین مجبور شد دو دستگاه جدید بخرد تا بتواند سفارشات در حال رشد را به موقع تحویل دهد.

كوزلیچ به هدیه ای كه یك دوست از خارج از كشور به او داده بود اشاره كرد و آن ماده ای برای نقاشی به خط بریل بود و این هدیه كار او را آسان می كرد.

وی با بیان اینکه برخی از افراد هنگام گوش دادن به موسیقی استراحت می کنند ، در حالی که برخی دیگر به تماشای تلویزیون متوسل می شوند ، افزود: در مورد من ، من با گذراندن وقت در کارگاه خود آرامش پیدا می کنم.

كوزلیچ همچنین اطمینان داد كه هرگز تعجب نكرده است كه چرا آنچه در گذشته در معرض آن بوده است اتفاق افتاده است.

“این س wouldال می تواند به وضعیت روانی من صدمه بزند. تمام آنچه که من در کارگاهم فکر می کنم جزئیات مسجدی است که می سازم ، دیوارها و مناره ها هستند و وقت ندارم به چیزهای دیگر فکر کنم.” او اضافه کرد.

كوزلیچ گفت كه او تمام یادداشتهای خود را نه در كاغذ ، در سر خود دارد.

وی افزود: “ما نابینا هستیم ، می توانیم بخوانیم ، بنویسیم و کار کنیم. خدا ما را با س questionsالات مختلف آزمایش می کند ، اما همچنین راه حل هایی برای همه اینها به ما ارائه می دهد.”