حزب عدالت و توسعه (AKP) یک پدیده منحصر به فرد در سیاست ترکیه است. این حزب طولانی ترین حزب حاکم در ترکیه از زمان اولین انتخابات پارلمانی از زمان تاسیس تاکنون بوده است.

امروز ، حزب عدالت و توسعه تبدیل به حزب حاکم شده است که بر زندگی سیاسی کشور مسلط است ، در ترکیه و در خود حزب بسیار تغییر کرده است ، که شایسته مطالعه و تجزیه و تحلیل است ، به ویژه تحولات فکری که این حزب داشته است. طی 20 سال گذشته متحمل شده است..

این حزب که به بن بست سیاسی کشور و بی اعتمادی خیابانی به نخبگان سیاسی موجود واکنش نشان داد ، متعهد به برنامه اصلاحات روشن است ، زیرا شعار آن مبارزه با “فساد ، فقر و تابوها” در این کشور بود ، که مشکلات اصلی ترکیه هستند. در آغاز هزاره ، طبق ارزیابی خود حزب ، چیزی که بسیاری با آن موافق بودند.

نقاط شروع

اصلی ترین بنیانگذار حزب عدالت و توسعه در 14 آگوست 2001 گروهی از رهبران جوان در حزب فادیلا بودند ، آخرین حزب در جنبش ملی گوروچ یا (اندیشه ملی) ، به رهبری نخست وزیر فقید نکمتین ارباکان ، که جنبش اصلاحات نامیده می شود. نامزد جوان جنبش فعلی ، عبدالله گل ، در انتخابات رهبری حزب به نامزد قدیمی گارد ، با حمایت اربکان ، باخت و این لحظه جدایی و تصمیم برای تشکیل یک حزب جدید بود.

اما این گروه خواهان تغییر اساسی در تفکر ، سبک و گفتمان بودند. حزب عدالت و توسعه یک “حزب در سراسر ترکیه” ارائه داد که نماینده بخشهای مختلف بود. اسلام گرایان ، ناسیونالیست ها ، لیبرال ها و چپ ها در لیست موسسان و نهادهای حکومتی آن جمع شدند. بنابراین ، حزب در حال ظهور به طور قابل ملاحظه ای از ایدئولوژی به عنوان هویت و گفتمان منحرف شد و خود را تحت عنوان قانون اساسی ترکیه به عنوان یک خدمتگزار معرفی کرد و به سکولاریسم خود متعهد بود ، اگرچه هرگز ریشه های محافظه کارانه بنیانگذاران بزرگ خود را نفی نکرد ، ترکیبی که باعث شد نزدیک ترین تعریف به یک “حزب دموکراتیک محافظه کار” در سالهای اولیه خود.

این حزب که به بن بست سیاسی کشور و بی اعتمادی خیابانی به نخبگان سیاسی موجود پاسخ داد ، متعهد به برنامه اصلاحات روشن است ، زیرا شعار آن مبارزه با “فساد ، فقر و تابوها” در این کشور بود که مشکلات اصلی ترکیه هستند. در آغاز هزاره ، بر اساس ارزیابی خود حزب ، چیزی که بسیاری با آن موافق بودند.

سالهاست که عدالت و توسعه در اندیشه ، گفتمان و عمل یکسان است ، اما حزبی که 19 سال بعد حکومت می کند در افکار ، گفتمان و تعیین سرنوشت خود دستخوش تغییرات اساسی شده است و این در آثار و سیاستهای آن نمایان می شود. ..

دلایل تغییر

گفته می شود که تغییر تنها ثابت در سیاست است و شاید حزب عدالت و توسعه نمونه خوبی برای این امر باشد ، زیرا امروزه تفاوت های آشکاری در واقعیت آن وجود دارد – یک حزب حاکم – از همان ابتدا ، که در آن به دنبال موفقیت بود. و پای خود را ثابت کند.

یکی از مهمترین دلایل تغییر طول حکومت حزب – 19 سال – بود که برای تغییر بسیاری کافی بود ، از نام و افراد شروع می شد ، اولویت ها و استراتژی ها را طی می کرد ، با هویت خاتمه می یافت و خود و دیگری تعریف می شد.

علاوه بر این ، تبدیل حزب عدالت و توسعه به حزب حاکم ، که تقریباً دو دهه بر زندگی سیاسی کشور تسلط داشت و طی آن ترکیه را با شخصیت خود ترسیم کرد ، بر طرز تفکر ، بلاغت و سیاست سایه افکنده است. به تفاوت بزرگی بین عدالت و توسعه وجود دارد که سعی کرد خود را نشان دهد و حق خود را برای سیاست گذاری و حکومت متقاعد کند و سپس از شکست ، شکست و ممنوعیت جلوگیری کند ، همانطور که در مورد پیشینیانش اتفاق افتاد و عدالت و توسعه. ” تقریباً همه چیز در سیاست داخلی و خارجی ترکیه در حدود دو دهه وجود دارد ، زیرا میلیون ها جوان هستند که ترکیه را قبل از حکومت آن نمی شناسند.

از جمله عوامل مثر بر این تغییر می توان به اتحادات حزب با سایر احزاب و جریانات اشاره کرد که آخرین آنها حزب جنبش ملی است که در سال 2017 اتحاد مردمی یا (مردم) را به صورت غیر رسمی و اعلام نشده تشکیل داد و هنوز در قوت خود باقی است. تا به حال.

از جمله تنها رهبری اردوغان در حزب و دولت از سال 2014 ، که بر این دو سایه می اندازد ، که از ابتدا متفاوت است ، که با تفکر جمعی و مشارکت در صحنه رهبری تحت رهبری اردوغان مشخص می شود.

یکی از دلایل آن تغییر قدرت حزب در صحنه سیاسی داخلی ، دستاوردهای آن و میزان انسجام دستگاه جوجه کشی مردمی در اطراف آن است. همچنین شامل کل بحران هایی است که حزب و کشور در 20 سال گذشته پشت سر گذاشته اند ، آخرین مورد آن کودتای نافرجام در تابستان 2016 بود که این حزب را در مسیرهای مختلف جدید سوق داد. این بحران ها با بسیاری از رویدادها در سطح محلی ، منطقه ای و بین المللی همزمان و هماهنگ شده است. حزب تحت رهبری اردوغان سعی کرد با آنها سازگار شود ، با بیشترین دستاوردها از آنها خارج شود و با عملگرایی معمول خود از بزرگترین ضررها جلوگیری کند.

تغییر فکری

همه موارد فوق باعث شد تا حزب برخی از اولویت ها ، خط مشی ها و جهت گیری های خود را تغییر داده و توسعه دهد ، اما مهمترین و تأثیرگذارترین تغییر این است که حزب را بیش از یک بار برای تعریف اندیشه و هویت خود تغییر دهید ، که مطمئناً در همه جنبه های دیگر منعکس می شود. به شاید قابل توجه باشد که توسعه سیاسی در داخل و خارج از این کشور بیش از حد انتظار بر این تغییر تأثیر گذاشته است.

در ابتدا ، و با تمایل حزب به نفی ایدئولوژی خود و تأیید مجدد جدایی خود از مسیر مرحوم اربکان ، از یک سو ، و آرزوی آن ، از سوی دیگر ، پیوستن به اتحادیه اروپا به عنوان اولویت ترکیه سیاست خارجی ، به عنوان یک انتخاب استراتژیک یا تاکتیکی ، مهم نیست – او به عنوان فرماندار “دموکراتیک” حزب تعریف می شود. ” این نزدیک ترین نام به احزاب محافظه کار مسیحی در اروپا در آن زمان است ، مانند اتحادیه دموکراتیک مسیحی ، که سالها توسط آنگلا مرکل صدراعظم آلمان رهبری می شد.

این مرحله ، که در آن تمرکز بر کار ، دپلاریزاسیون و آرامش سیاست خارجی حاکم بود ، تا پایان سال 2010 و آغاز 2011 ادامه یافت. در آن زمان ، حزب با 49.5 درصد از اوج قدرت و محبوبیت داخلی خود را به دست آورد. انتخابات پارلمانی ، با بزرگترین و رادیکال ترین تحول در منطقه ، یعنی انقلابهای عربی. این امر عدالت و توسعه را بر آن داشت تا به “گفتمان ملت” ، که در آن واژه “ما” اغلب برای بیان ترکیه و همسایگان عرب آن استفاده می شود ، روی آورد ، در مرحله ای که آنکارا دوباره به صحبت درباره فضای عثمانی و مشارکت با آن پرداخت. کشورهای منطقه ، که از طریق آنها سیاست خارجی فعال ، ابتکار و مداخله در بحران ها را دنبال می کرد.

از سال 2013 به بعد ، بسیاری از بحرانها و چالشهای داخلی و خارجی در ترکیه همزمان شد ، که منجر به کودتای نافرجام در سال 2016 شد ، که باعث ایجاد تغییر جدیدی در تفکر ، بلاغت و سیاست حزب حاکم شد ، زیرا شعار “محلی و ملی” را تقریباً مطرح کرد. همه چيز. در این مرحله ، این حزب در ابتدا از ایدئولوژی ، هویت و لفاظی خود فاصله گرفت و مانند یک حزب ملی گرای راست گرا شد و گاهی تحت تأثیر اتحاد با حزب حرکت ملی ، که می خواست پیروز شود ، به مرزهای پوپولیسم می رسید. حامیان آن و همچنین کسانی که تحت تأثیر قرار گرفته اند. از کاهش نسبی و تدریجی محبوبیت و نتایج انتخابات.

نتیجه

به طور کلی ، حزب عدالت و توسعه از زمان تاسیس 20 سال پیش دستخوش تغییرات مهمی شده است. تعدادی از چهره های برجسته موسسان و رهبران اجرایی با آثار واضح از حرفه و موفقیت او ظاهر شدند یا از جبهه او حذف شدند ، و احزاب جدیدی از حزب او پدیدار شد و او دیگر برای برخی از اقشار اجتماعی و برخی از افراد دیگر جایگزین ندارد. طرفداران و نتایج انتخابات اخیر وی شاهد کاهش نسبی و تدریجی بوده اند ، اگرچه این حزب هنوز اولین حزب در کشور بدون رقیب واقعی است.

یکی از دلایل این تغییرات دگرگونی هایی است که حزب از نظر تفکر ، گفتمان و عملکرد شاهد آن بوده است ، اما از سوی دیگر ، این تحولات ممکن است یکی از دلایل تداوم – و به طور خاص قدرت اردوغان – باشد. با وجود تحولات داخلی ، منطقه ای و خارجی که آن را به سمت دیگری سوق می دهد. همه اینها همچنین بدان معناست که انتخابات ریاست جمهوری و پارلمان آینده بسیار دشوارتر از انتخابات قبلی خواهد بود و آنها را مهمتر ، حساس تر و ویژه آینده حزب نسبت به همه پیشینیان خود می کند.

ثالثاً ، این بدان معناست که حزب از نظر تئوری برای تغییرات آینده در جهات دیگر یا بازگشت به روندها و مراحل قبلی باز است ، اما داده های فعلی و اتحادهای موجود می گویند که چنین تغییری به احتمال زیاد یا به آسانی آنطور که در ابتدا انتظار می رفت ، نیست. اما انتظار می رود که عدالت و توسعه تا مدتی در راه خود ، در اندیشه ، گفتار و عمل ادامه یابد.

بیشتر از نویسنده