اختلافات بین اتیوپی و سودان بر سر منطقه مرزی الفاشاکا به پایان نمی رسد تا زمانی که از سر گرفته شود و یک مرکز تنش فراموش شده را از بین ببرد و اختلاف بین دو همسایه را به یک آیین تکرار شونده در دهه 1950 تبدیل کند. قرن آخر.

با این حال ، با توجه به تشدید رقابت بین اتیوپی و کشورهای پایین دست در پرونده های اشتراک مجدد آب نیل و رنسانس ، این اوضاع ممکن است این بار چرخشی متفاوت باشد ، به دلیل ارتباط آن با ابعاد “ژئوپلیتیک”.

بحران مرزبندی

بلافاصله پس از بروز مجدد بحران در پایان سال گذشته ، اتیوپی خواستار آن شد که دو کشور مطابق توافق نامه های دو جانبه و سازوکارهای کمیته مشترک مرزی تشکیل شده توسط آن ، اختلافات مرزی خود را به صورت مسالمت آمیز حل کنند.

نخست وزیر ابی احمد در اظهارات روز گذشته گفت که موقعیت کشورش بیانگر ضعف نیست بلکه به بیان خودش قدرت و صبر است.

نخست وزیر اتیوپی معتقد است که دعوت به عدم شرکت در جنگ و درگیری با دیگران و رد نفرت ، ناتوانی جنسی تلقی نمی شود و “ارائه صلح به کسانی که مرزها را نقض می کنند پدر من است”.

به گفته وزارت امور خارجه اتیوپی ، توافق نامه مرزی منعقد شده در سال 1902 مرزها را فقط بر روی نقشه ها تعریف می کرد ، در حالی که مرزبندی توسط سرگرد انگلیس کوین در سال 1903 ، بدون حضور نماینده اتیوپی یا دستور دولت اتیوپی در محل انجام شد. در نتیجه ، خط گوئن باقی می ماند. به گفته وزارت امور خارجه اتیوپی ، موضوع اختلاف نظر و جنجال ، به ویژه در مناطق شمالی قله داگلش.

دینا مفتی بر نیروهای سودان حاکم است تا قبل از 8 نوامبر (آناتولی) به مواضع خود بازگردند

سخنگوی وزارت امور خارجه اتیوپی ، سفیر دینا مفتی ، گفت که برای حل این درگیری ، طرفین در سال 1972 توافق کردند که روند تغییر شکل مناطق شمال قله داگلاس را آغاز کنند ، به شرطی که مرزبندی مشكل ناشي از حضور كشاورزاني كه تبعه هر دو ايالت در سرزمين هاي دولت ديگر هستند تا بر اساس توافقنامه راه حل دوستانه اي براي آن پيدا كنند.

دینا مفتی در سخنرانی خود در شبکه الجزیره نت خاطر نشان کرد که کمیته های متعددی بر اساس توافقنامه 1972 تشکیل شده اند ، اما آنها علی رغم برگزاری ده ها جلسه به وظایف خود عمل نکرده اند و مفتی توضیح داد که در طی ادامه مذاکرات دو طرف در سال 2005 توافق نامه ای را امضا کردند مبنی بر اینکه وضعیت موجود در مرزها باقی مانده است. همانطور که هست – به عنوان یک راه حل موقت – در انتظار توافق نهایی.

دینا مفتی تأکید کرد که توافقنامه 2005 یک راه حل مکمل و موقت برای توافقنامه 1972 بود و جایگزینی برای آن نبود ، با توجه به اینکه آنچه ارتش سودان انجام داده بود نقض آن توافق ها تلقی می شد ، و که تصمیم برای پیوستن به توافق 2005 و فعال کردن کمیته های مشترک حاصل از توافق 1972 برای برگزاری جلسات آنها و بازگرداندن مرزبندی گذرگاه های مرزی است ، که نباید نقطه ای برای تفکیک شهروندان دو باشد به گفته دینا مفتی ، کشورها از آنجا که نقاط تماسی هستند که باعث بهبود و تحکیم همکاری بین آنها می شود.

امروز در بیانیه اخیر سخنگوی وزارت امور خارجه اتیوپی از پیوند پرونده سد رنسانس با اختلافات مرزی خودداری کرد و گفت نیروهای سودانی قبل از حوادث 8 نوامبر سال گذشته در حال بازگشت به مواضع خود بودند و سپس گفتگو و مذاکرات آغاز شد.

وی در یک کنفرانس مطبوعاتی افزود که نیروهای کشورش مشغول اجرای قانون در شمال هستند و از این فرصت استفاده می کنند و به مرزهای ما حمله می کنند و کشورش سیاست واقعی را رد می کند و توافق با رئیس شورای حاکمیت انتقالی را انکار می کند. در سودان عبدالفتاح البرهان و اینکه همه چیز موافق است که دو طرف مرزها را کنترل می کنند و از گروه های مخالف صلح بین دو طرف جلوگیری می کنند.

نیروهای ارتش سودان در مرز اتیوپی (سایت های ارتباطی)

اتهامات حمله سودان به اتیوپی

طبق گزارش رسمی اتیوپی ، در 8 نوامبر سال گذشته ، پس از انتقال ارتش اتیوپی به Tigrei ، ارتش سودان وارد سرزمین هایی شد که ارتش اتیوپی از آنجا عقب نشینی کرد ، اموال را غارت کرد ، اردوگاه های غیرنظامی را سوزاند ، به کشته شدن و حمله به اتیوپیایی ها و هزاران نفر آواره کرد ، که این خلاف است درک 2005 از وضعیت مرزی به همان شکلی باقی مانده است و این رویدادها منجر به برگزاری دور فوق العاده کمیته سیاسی سطح بالا در مورد مسائل مرزی در خارطوم شده است. با این حال ، جلسه به توافق منجر نشد. ، در حالی که دو طرف توافق کردند گزارش هایی را درباره برگزاری جلسه بعدی به رهبری هر دو طرف ارائه دهند. در آدیس آبابا در تاریخی تعیین می شود که هنوز رخ نداده است.

با توجه به تشدید اختلافات بین دو کشور ، سالوا کی یر مایاردیت ، رئیس جمهور سودان جنوبی ، میانجیگری میان دو کشور را با هدف فراهم آوردن فرصتی برای گفتگو و راه حل دیپلماتیک پیشنهاد کرد.

پیراهن عثمانی

علیرغم پیچیدگی تعیین مرزها ، مقامات اتیوپی یک “کشور سوم” را که از طریق عناصری در دولت انتقالی سودان فعالیت می کند ، مقصر می دانند تا روابط سودان و اتیوپی را مسموم کند و دو کشور را به منظور خسته شدن آنها به جنگ بکشاند ، حتی اگر هیچ یک از آنها یک مقام اتیوپی نام “شخص ثالث” را ذکر نکرد. راستش را بخواهید ، کارشناسان و ناظران اتیوپی انگشت خود را به سمت مصر نشانه رفته اند ، زیرا امبیالی بنی ، کارشناس تحقیقات سیاسی در دانشگاه باچاردر ، گفت که قاهره به دنبال آتش زدن جنگ برای تضعیف اتیوپی و ایجاد اختلال در حرکت آن است. در ژئوپلیتیک ناشی از سد رنسانس.

بنی معتقد است که تشدید بحران مرزی 120 ساله با سودان چیزی بیش از پیراهن عثمان نیست ، که از طریق آن قاهره می خواهد به اهداف خود برسد ، در سخنرانی خود برای شبکه الجزیره اشاره کرد که مصر قبلاً صریحاً اعلام کرده است که او برای جلوگیری از راه رسیدن به سد رنسانس از همه روشها استفاده می کند ، زیرا فکر می کرد این کار خلاف منافع او است.

وی افزود قاهره به دنبال تبدیل بحران مرزها به نقشه فشار در پرونده سد رنسانس بود و قبلاً اتیوپی تأیید کرده بود که سد رنسانس یک نقشه فنی است نه سیاسی.

نارضایتی مردمی

در سطح مردمی و در افکار عمومی اتیوپی ، از وضعیت سودان نارضایتی زیادی وجود دارد ، زیرا محمد الاروسی ، روزنامه نگار اتیوپیایی ، به نقل از شبکه الجزیره نت ، گفت که ارتش سودان به اصل دوستی و روابط برادرانه دو کشور احترام نمی گذارد. به جای بهره مندی از بحران داخلی که اتیوپی تجربه می کند و تشدید آن ، اتیوپی باید برای غلبه بر بحران مورد حمایت قرار گیرد ، به عنوان نوعی بازگشت به آن ، که برای اولین بار به کمک خارتوم برادرانه در طول انقلاب سودان کمک کرد. .

الاروسی گفت که با تجربه گذشته در مورد اختلافات مرزی ، جنگ همیشه نتوانسته است اختلافات مرزی را حل کند ، که اگر طولانی یا کوتاه باشد ، باید به صورت مسالمت آمیز و قانونی حل شود.

این روزنامه نگار اتیوپیایی افزود: اگرچه این چنین است و سرانجام به پایان خواهد رسید ، اما از دست دادن جان و منابع نوعی جعل سرنوشت مردم است.