[ad_1]
چند روز بعد ، دهمین سالگرد انقلاب در 25 ژانویه 2011 در مصر اتفاق افتاد و این خاطره در میان تناقض میان سرنوشت انقلابیون و سرنوشت کسانی که انقلاب بر آنها بنا شده است ، به وجود می آید ، در حالی که بیشتر نمادهای آن بین تبعید ، زندان و بازنشستگی است. ستون های رژیم مبارک رئیس جمهور فقید زندان ها را ترک کرد و برخی بازگشتند تا صحنه را هدایت کنند و مرگ غایب بود.
شبکه الجزیره نت در این گزارش برجسته ترین افراد موجود ، پس از یک دهه حضور و غایب را مشاهده می کند که با رفتن مردم و ظهور دیگران شگفتی های غیر منتظره ای ایجاد می کند.
به گفته یک فعال سیاسی و یکی دیگر از طرفداران رژیم مبارک ، هنوز امیدهایی برای پیروزمندان و پیروزان وجود دارد ، بین کسانی که خواهان بازگشت انقلاب هستند و دیگری که ثبات را در غیاب آن می بیند و آزمایش کسانی که خواهان آن هستند. .
https://www.youtube.com/watch؟v=162KVkm7ODE
نمادهای رژیم مبارک
حسنی مبارک: وی نزدیک به 30 سال بر مصر حکومت کرد و پس از فشارها و تظاهرات علیه شورای نظامی به زندان افتاد. وی از فعالان اجتماعی که در طول دادگاه ها و در بیمارستان نظامی که دوره آزمایشی خود را گذرانده بود با آنها برخورد کرد انتقاد کرد. دیگران دادگاه وی را به دلیل پرونده های جزئی فساد ، که در رسانه ها به عنوان پرونده “کاخ ریاست جمهوری” شناخته می شود ، انتقاد کردند ، در حالی که او به اتهام اصلی راه اندازی انقلابی که زندگی سیاسی را خراب کرد محاکمه شد.
پس از کودتای ژوئیه 2013 – که محمد مرسی رئیس جمهور منتخب را سرنگون کرد – قوه قضاییه قبل از مرگ وی در 25 فوریه 2020 پس از مبارزه با بیماری ، از این قاعده تبرئه شد و برای او مراسم تشییع جنازه نظامی با شرکت عبدالفتاح ال رئیس جمهور مصر برگزار شد سیسی و رهبران ارشد نظامی و سیاسی.
جمال مبارک: وی به راس حزب حاکم کشور رسید و به عنوان جانشین قدرت در مصر توصیف شد و یکی از دلایل اصلی انقلاب علیه رژیم پدرش بود و با بسیاری از اتهامات روبرو شد که بیشتر مربوط به سوic ظن فساد در پرونده “کاخ های ریاست جمهوری” و دستکاری های بورس اوراق بهادار ، پس از آن او از زندان آزاد شد و از سیاست دور شد اما در رویدادهای عمومی ظاهر شد ، آخرین مراسم تشییع جنازه شورا صفوت الشریف رئیس جمهور سابق پنجشنبه گذشته بود.
صفوت الشریف: وی به نزدیکی مبارک مشهور بود و بسیاری از مناصب ارشد از جمله شورای شورا ، وزارت اطلاعات و دبیرکل حزب حاکم حزب ملی را تا انقلاب ژانویه بر عهده داشت ، قبل از اینکه در چندین پرونده محاکمه شود و در برخی موارد تبرئه شود. آشتی مالی ، و او پس از اعلام مرگ خود پنجشنبه گذشته پس از وخیم شدن سلامتی خود ، برای آخرین بار به خط مقدم بازگشت.
زکریا عزمی: وی که رئیس ستاد رئیس جمهور جمهوری در دوران مبارک بود ، در سال 2012 به اتهام پیوند ، قبل از دریافت تبرئه قطعی ، به هفت سال زندان محکوم شد.
وی اخیراً در جریان یک کنفرانس پیش از انتخابات برای پسر برادرش در آخرین انتخابات پارلمانی ظاهر شد. وی اولین کسی بود که با صفوت الشریف ، همدم وی در رژیم مبارک خداحافظی کرد.
احمد عز: دبیر سازمان و عضو كمیته سیاسی حزب مبارك ، كه نزدیك پسرش جمال بود و در داخل حزب دستی وحشیانه داشت ، كه طرفداران مبارك به مخالفان خود گفته اند یكی از مهمترین دلایل سقوط این سیستم است. ، بعد از اینکه برای تقلب در انتخابات پارلمانی 2010 با رسوایی تقلب بی سابقه طراحی شد.
بنابراین او یکی از اولین کسانی بود که چند روز پس از وقوع انقلاب و قبل از کناره گیری مبارک از حزب خارج شد و با موضوعات بهره برداری از نفوذ و سود روبرو شد که بیشتر آنها به بی گناهی و مصالحه مالی با به شركت امپراتوري خود در شركت هاي آهن بازگشت و اخيراً در مراسم تشييع جنازه صفوت الشريف ظاهر شد.
حبیب العدلی: وزیر کشور مبارک ، که به مدت 14 سال خدمت کرد ، پس از وقوع انقلاب ژانویه با انتقادات زیادی روبرو شد ، اما بیشتر این انقلاب تظاهراتی علیه وزارت کشور بود و بعداً به انقلابی علیه کل رژیم تبدیل شد.
اما العدلی – مانند سایر نمادهای مبارک – پس از تبرئه خود به اتهام قتل معترضین از زندان آزاد شد و وی فقط در موارد فساد مالی و اختلاس به محاکمه خود ادامه داد.
محمد ابو الانین: یکی از برجسته ترین بازرگانان دوران مبارک ، عضو کمیته سیاسی حزب منحل شده ملی ، صاحب یک ایستگاه ماهواره ای و وب سایت مرتبط و معاون رئیس حزب آینده ملت مرتبط با رژیم سیسی ، چند روز پیش منصوب شد. برای نماینده مجلس نمایندگان.
https://www.youtube.com/watch؟v=JKJdbQq-_SI
نمادهای انقلاب ژانویه
محمد مرسی: او نماینده اخوان المسلمین در جلسات نیروهای سیاسی علیه مبارک بود و پس از انقلاب به عنوان اولین رئیس جمهور غیرنظامی با دمکراتیک انتخاب شد ، قبل از اینکه وزیر دفاع وی ، سپهبد عبدالفتاح السیسی ، در 3 ژوئیه 2013 علیه او روی دهد به بهانه پاسخگویی به اعتراضات مردمی.
اولین رئیس جمهور منتخب کشور در سلول انفرادی بود و به مدت شش سال از ملاقات محروم بود ، تا اینکه سرنوشت پس از حمله قلبی در سن 68 سالگی در دادگاه در دادگاه در ماه ژوئن 2019 مرگ او را ترجیح داد.
خانواده و گروه های حقوق بشری وی خواستار تحقیق مستقل در مورد علت مرگ هستند و مقامات مصری را به غفلت عمدی از سلامتی وی متهم می کنند.
محمد البرادعی: یکی از برجسته ترین مدافعان انقلاب ژانویه ، اما او در بیانیه کودتا در جولای 2013 شرکت کرد و قبل از استعفا در اعتراض به پراکندگی Rabaa al-Adawiya و al ، به معاون رئیس جمهور در امور خارجه منصوب شد. نهدا کشور را ترک می کرد و گهگاه در حساب توئیتر خود ظاهر می شد ، با رژیم السیسی مخالفت می کرد و یک کمپین رسانه ای مداوم را پشت سر می گذاشت.
وائل گونهایم: نقش وی در جریان انقلاب ژانویه به عنوان یکی از طرفداران تظاهرات در صفحه فیس بوک “همه ما خالد گفتیم” ظاهر شد و مصریان او را نمی شناختند تا اینکه پس از آزادی از زندان و گریه برای شهدای انقلاب و مخالفت با سیاست رئیس جمهور محمد مرسی و خواستار تظاهرات در تاریخ 30 ژوئن ، او از همان صفحه انقلابی عبور کرد اما پس از اعلام کودتای نظامی و پراکنده شدن گفتگوهای اجباری مصر را ترک کرد ، با این توجیه که این کشور “از افرادی مانند او استقبال نمی کند” زیرا به کانون حمله مداوم رژیم تبدیل شده است تا از زندگی عمومی و حتی از سایت های ارتباطی ناپدید شود.
با این حال ، وی در رابطه با تظاهرات 20 سپتامبر 2019 ، که توسط محمدعلی بازیگر و مجری دعوت شد ، دوباره ظاهر شد و همچنان در سایت های ارتباطی به طور گسترده ظاهر می شود ، درباره اشتباهات انقلاب صحبت می کند و خود را به عنوان صدای میانجی بین رژیم و مخالفان معرفی می کند. اما درخشش خود را بین طرفداران هر دو طرف از دست داد.
حمدین صباحی: وی یکی از چهره های انقلاب بود و در انتخابات ریاست جمهوری سال 2012 در رده پنجم قرار گرفت و در فراخوان تظاهرات 30 ژوئن شرکت کرد و در سال 2014 به عنوان تنها مخالف سیسی که به عنوان تحقیر آمیز ظاهر شد ، به عنوان رئیس جمهور کاندید شد. بازنده چون رای کمتری نسبت به تعداد آرا inv نامعتبر کسب کرد تا از دید و کار سیاسی پنهان بماند.
صباحی در توییت های سایت های ارتباطی با انتقاد از برخی تصمیمات مقامات مصری ظاهر شد و در کنفرانسی برای ایجاد جبهه مخالفت مدنی شرکت کرد و اخیراً در جریان اعلام کناره گیری از رهبری حزب مخالفت کرامت به نفع احمد طنطاوی ، نماینده سابق مجلس.
علا عبدالفتح: وی که یک فعال سیاسی بود ، یکی از جوانانی بود که قبل و در طول انقلاب ژانویه ظاهر شد و به عنوان زندانی تمام وقت شناخته می شود که در نوامبر 2013 در ارتباط با یک پرونده اعتراضی دستگیر و به 15 سال زندان محکوم شد. آزادی قبل از مجازات به 5 سال سپری شده است.
در سپتامبر 2019 ، مقامات مصر وی را در ارتباط با تظاهرات مردمی بار دیگر دستگیر کردند و وی همچنان در بازداشت موقت در زندان بسر می برد.
https://www.youtube.com/watch؟v=fTNzdATC8A8
صلاحیت های مردان سیاسی و دولتی
در این زمینه ، محمود آتیا ، وکیل و هماهنگ کننده ائتلاف “مصر اول” می گوید که نمادهای رژیم مبارک دولتمردانی هستند که می دانستند چگونه سیاست بازی کنند و تجربه ای را دارند که صلاحیت آنها را برای بازگشت به صحنه مصر فراهم می کند.
آتیا در گفتگو با شبکه الجزیره نت افزود که سالها تجربه با تعدادی از نمادهای رژیم مبارک باعث شده است که اکنون برخلاف آنچه در دولت ایالت مصر هستند ، در کشور به کمک آنها کمک کنند.
وکیلی که از رژیم در سیسی حمایت می کند مقصر آنچه او تخریب صلاحیت ها در مصر و عدم کمک متخصصان توصیف کرد ، که منجر به بدتر شدن اوضاع شد ، مقصر است.
در مورد سو ab استفاده هایی که انقلابیون ژانویه در زندان ها با آن مواجه شدند ، آتیا معتقد است که اینها نمادی نیستند ، بلکه در طول انقلاب برای اهداف دیگر در رسانه ها مرتکب شده اند و اکنون به دلیل اشتباهاتشان در زندان ها هستند. که در قبال آنها مسئول شناخته می شوند.
انقلابیون از هم جدا شدند
از طرف دیگر ، معز عبدالکریم ، فعال سیاسی می گوید که رفقای انقلاب ژانویه تحت تقسیم به چند گروه قرار گرفتند.
وعبدالکریم – که در انقلاب مشارکت داشت – افزود که اولین بخش انقلابیون در زندانها و بازداشتگاهها است و آنها به طور سیستماتیک از شکنجه در زندانها و بین چرخشها در موارد جدید سو abuse استفاده می کنند تا از دیدن آنها نور خورشید جلوگیری کنند. ، و آنها از جریان های مختلف هستند ، مانند علا Abd عبدالفتح ، احمد دوما ، زیاد العلیمی ، محمد البلتاجی و جوانان جنبش اسلامی.
در مصاحبه ای با شبکه الجزیره نت ، یکی از اعضای سابق دفتر اجرایی ائتلاف جوانان انقلابی توضیح داد که انقلابیون ژانویه دیگری نیز وجود داشتند که از ترس دستگیری و زندان به اجبار به تعدادی از کشورهای عربی ، ترکیه و اروپا مهاجرت می کردند.
وی خاطرنشان کرد که آخرین بخش انقلابیون در مصر است ، که مشغول گرفتن ذغال سنگ است ، منتظر لحظه شروع انقلاب است ، یا او منتظر دستگیری است.
عبدالکریم تأکید کرد که ژانویه یک روح و امید است و هر کسی که احساس امیدواری کند که کسی را که آن را اداره خواهد کرد و واقعیت را تغییر می دهد در میان جوانان و فرزندان انقلاب ژانویه در نظر گرفته است که به امید کمک کرده اند. مردم را به تلاش برای ساخت مصر و شکستن اراده نظامی که فقیر مصریان است فرا می خواند.
[ad_2]